Waarvoor is Nederland nu zo bang?

Waarvoor is Nederland nu precies zo buitenproportioneel bang? Nummer één en helaas met stip is al jaren de angst voor pedofielen. [...] In de ogen van het bange volkje gaat het natuurlijk altijd om een man. Die angst is dan ook vaak een verkapte uiting van homofobie, dan wel homohaat. Daarom staan pedoseksuelen in gevangenissen ook aan de absolute onderkant van de informele orde. [...]

Vooral ons aanvankelijke zwijgen over Oude Pekela in 1987 markeert een omslag jegens pedoseksuelen. Misschien beseften we dat de tolerantie die langzamerhand het redelijk opgeleide deel van de stedelijke bevolking had bereikt, aan de rest van de bevolking, met name die op het platteland, was voorbijgegaan. Net als het gegeven dat de meeste nieuwe Nederlanders, die langzamerhand het electoraat van onze linkse partijen begonnen te versterken, ondanks allerlei praktijken in hun land van herkomst anno 1987 homoseksualiteit als onaanvaardbaar kwalificeerden. Door te zwijgen zijn wij toen gezwicht voor de tirannie van het openbare oordeel van het bange Nederland.

[De auteur beweert in het stuk dat het bij pedoseksuelen 'vaak om psychische storingen gaat'.]

bron: Artikel 'Waarvoor is Nederland nu zo bang?' door August Hans den Boef; www.waterlandstichting.nl/?p=artikelen&s=bekijken&id=1533; Waterlandstichting; 23 januari 2009