Radio-documentaire 'Opsluiten en afmaken'
Gorrit Goslinga: De meeste onderzoeken die geweest zijn, gaan uit van mensen die in therapie zijn vanwege hun seksuele ervaringen als kind, en daar is het beeld natuurlijk over het algemeen heel erg negatief. Die onderzoeken die er zijn geweest naar mensen die niet in therapie zijn geweest, maar wel deze ervaringen hebben gehad, en dat is de overgrote meerderheid, wijzen er juist op dat mensen hier helemaal geen schade van ondervinden, behalve als er sprake is van dwang, van geweld, van incest, van het idee hebben als kind niet uit de situatie weg te kunnen. En dan gaat het inderdaad om een minderheid van, bij de mensen die niet in therapie zijn of zijn geweest, enkele procenten. En, ja, de meeste mensen met deze ervaringen denken daar ook achteraf neutraal of zelfs positief over.
M: Maar zijn dat recente onderzoeken? Gorrit Goslinga: Er zijn onderzoeken uit begin jaren tachtig die al in die richting wijzen, er zijn ook in de laatste jaren uitgebreide onderzoeken van onderzoeken geweest van Amerikaanse onderzoekers. Dus men kijkt naar onderzoeken die anderen al gedaan hebben. Die onderzoeken die zijn inderdaad in gezaghebbende bladen gepubliceerd, maar wat je ziet dat is dat anderen, die daar blijkbaar belang bij hebben, ernaar streven om deze onderzoeken weg te houden bij een groter publiek, en in Amerika is zelfs een poging gedaan door het parlement van een deelstaat om dit verboden te krijgen. Ze hebben aan de Amerikaanse president gevraagd om deze onderzoeksresultaten te verbieden. [...]
We hebben dus afgelopen december twee van die onderzoekers naar Nederland gehaald met de werkgroep, en een studiedag belegd in de Pauluskerk. En daar zijn meer dan honderd mensen, over het algemeen deskundigen uit het veld, hulpverleners, aanwezig geweest. En ik vond het een zeer overtuigend verhaal, maar je ziet dan vervolgens dat de publiciteit totaal wordt weggedrukt. Het wordt of genegeerd, of men pikt er alleen maar op van 'Hé, dominee Visser neemt het voor de pedofielen op,' of er worden wat sneren uitgedeeld. Maar echt er serieus op ingaan, dat is gewoon niet gebeurd. Er is nog nooit op deze onderzoeken inhoudelijk ingegaan door tegenstanders. [...]
Gorrit Goslinga: Die mensen met wie wij spreken, die raden wij over het algemeen aan om geen seksuele contacten aan te gaan, niet omdat we daar moreel bezwaar tegen zouden hebben, maar gewoon omdat het risico dat het slecht afloopt vanwege de maatschappelijke druk te groot is. [...] Gorrit Goslinga: Het wezenlijke verschil is dat wij zeggen: "Je mag die gevoelens hebben, je mag ook relaties aangaan met kinderen, maar kijk uit voor seksualiteit, want de maatschappij denkt er negatief over," terwijl die beheersingstherapie ervan uitgaat dat dit soort gevoelens fout zijn, en daarom onderdrukt moeten worden. Dat is een heel wezenlijk verschil, en zij erkennen dus de mensen niet in hun meest wezenlijke zelf. En ik denk dat dat een fatale denkfout is.
bron: Betreft radio 5-documentaire 'Opsluiten en afmaken'; Gemaakt door Mirjam de Winter in samenwerking met de regionale omroep Radio Rijnmond; Tekst gekopieerd van: danpedo.sexualpolitik.se/nlands/radio.php; Uitzending: 23 juni 1999