Mythen over porno

Sommige specialisaties in pornobladen gaan ver over de schreef door alle normen van menselijkheid uit het oog te verliezen. Bestialiteit, sadisme, verkrachting en incest spotten met wezenlijke criteria als respect voor anderen en de fundamentele integriteit van het individu; identificatie met dergelijke praktijken lijkt me niet nastreven waard.

Gecompliceerder is de kwestie van de homoseksuele identiteit die pornografie biedt. Enerzijds is het volstrekt juist om te stellen dat homoseksualiteit ten onrechte in een verdomhoekje wordt geduwd en dat er behoefte is aan beelden van homoseksualiteit, zodat het bestaan ervan erkend wordt en er een positieve identificatie ontwikkeld kan worden. Anderzijds zijn de beelden van homoseksualiteit die in pornografie worden getoond vaak verre van positief. De zogenaamde lesbische porno vervult eerder een functie ten gerieve van de mannelijke kijker, die er de fantasie mee kan opbouwen dat beide dames er voor hem zijn - een fantastisch triootje. De autonomie van lesbianisme loopt er een knauw door op: deze vrouwen vrijen de kijker op, niet elkaar. Homoporno voor mannen lijkt eveneens niet vrij van heteroseksuele invloeden, zoals het benadrukken van machismo versus verwijfdheid aangeeft. Vooral het machobeeld is een eerbetoon aan traditionele mannelijkheid, en daarom seksistisch.

bron: Artikel 'Mythen over porno' door Karin Spaink; Sekstant; november 1983