Leeftijdsgrenzen - Tussen zedenangst en liberalisering

Op de eerste avond was Roelof Haveman onze gast, docent strafrecht aan het Pompe-Instituut van de Universiteit van Utrecht. In een eerste schets gaf hij aan hoe de wetgeving in Nederland met betrekking tot seksueel contact met kinderen er tot nu toe uitzag. Samengevat betekent dat in ieder geval dat er sinds 1886 niets fundamenteels is veranderd. Volgens de ontwikkeling van de opvattingen over kinderen; tot grofweg 1750 worden kinderen gezien als kleine volwassenen en is de seksuele moraal ten aanzien van kinderen ongelofelijk vrij. Daarna verandert er veel. Kinderen worden apart gezet van volwassenen, hetgeen zich onder andere uit in het verbod op kinderarbeid, de leerplichtwet, een milder strafrecht voor kinderen en de toenemende onderdrukking van seksualiteit bij kinderen. [...]

Aan Dirk K. [edit] [Bestuurscommissie Politiek van het landelijk COC en van de Vereniging MARTIJN, spreker op de tweede avond:] de vraag hoe hij de houding in COC-afdelingen ten aanzien van pedofilie inschat. Op het landelijk wordt er vrij open met de zaken omgegaan, ook tussen mannen en vrouwen, waar deze nog wel eens scherpe meningsverschillen willen hebben.

bron: Artikel 'Leeftijdsgrenzen - Tussen zedenangst en liberalisering' door Peter Versteeg (COC-wg. Politiek); PINK (COC-blaadje afdeling Nijmegen); maart 1990