De politieke correctheid is voorbij: de ondergang van een tijdperk

Door: Marthijn Uittenbogaard

Nederland lijkt het politiek correcte klimaat meer dan beu te zijn. De vermoorde Pim Fortuyn heeft het putdeksel gelicht van het angstklimaat dat al jaren heerst in dit land. Iemand met een controversiële mening wordt maar al te vaak genegeerd, gestigmatiseerd en/of gedemoniseerd door de vaderlandse pers en door de zittende politiek. Dit geldt voor zaken met betrekking tot allochtonen alsook tot de strijd die Martijn al jaren voert, namelijk de acceptatie van pedofilie en de tolerantie ten opzichte van mensen met een pedofiele geaardheid. In een politiek correcte maatschappij bestaat er alleen 'goed of fout' en 'voor of tegen'. Iemand die tegen kinderverkrachting is moet dus ook wel tegen alle vormen van kinderseksualiteit met volwassenen zijn. Dit heeft onlangs geleid tot het afschaffen van het zogenaamde klachtdelict in de tweede kamer (ondanks onze Martijn-nota). De stemming verliep 'uiteraard' unaniem. De keiharde grens is nu zestien jaar. Hier blijft het natuurlijk niet bij. Europa wil achttien jaar. De PvdA is hier achter de schermen al mee bezig! Een maatschappelijke discussie blijft nog steeds uit. Kinderen, die trouwens steeds mondiger worden, worden bewust dom gehouden. Ze worden eenzijdig en/of foutief ingelicht. Dat de samenleving tegen seks strijdt in plaats van een zogenaamde bescherming van de jeugd wordt hen zo niet duidelijk.

Martijn was op vijf mei speciaal uitgenodigd door Stichting GALA voor het Roze Westerfestival. Hiervoor dank. De reden dat deze stichting Martijn uitnodigde was omdat ons vorig jaar de deelname aan Roze Zaterdag werd ontzegd in verband met de Nederlandse Politiebond. Helaas trok nu het COC afdeling Amsterdam zich terug vanwege onze deelname. Schrale troost was het dat het landelijk COC wel van de partij was. Tijdens dat festival hebben verschillende personen van Martijn met politieke figuren gesproken die daar aanwezig waren. Stuitend was de opmerking van D66'er Boris Dittrich. Hij had de indruk dat pedofielen geen last hadden van de discriminatie in de samenleving. Na protest hierop meldde hij even later ook nog dat zijn minister van minderheden en grote steden beleid, terecht niet openlijk stelling neemt tegen discriminatie van pedofielen zoals dat wel het geval was bij de antihomo opmerkingen van de imam El Moumni. De reden die Dittrich hier voor gaf was dat de groep pedofielen maar een zeer kleine groep is. De homogroep in onze samenleving is namelijk veel groter wist hij te melden. Hoe hij aan deze cijfers komt is mij overigens een raadsel. Uiteraard sprak ik mijn walging hierover uit en voegde daaraan toe dat wanneer een kleine groep personen gediscrimineerd wordt men het juist voor die groep mensen moet (durven) opnemen. De antidiscriminatiewet in het strafrecht vond hij ook niet discriminerend. Beter verliep het gesprekje met Peter Rehwinkel van de PvdA, deze vriendelijke man bood meteen aan om eens met Martijn in gesprek te gaan. Hier gaan we zeker nog op in. Naast Rehwinkel liet de Europarlementariër van D66 Van der Laan overigens weten het goed te vinden dat er een vereniging als Martijn bestaat. Verders meldden de Schorerstichting en de Amsterdamse homozender MVS dat ze wel eens contact met ons wilden, de eerste wil graag weten wie en wat we zijn en doen, de tweede dacht aan een tv-uitzending met ons. De MVS leest de OK overigens met veel belangstelling werd ons medegedeeld.

Over tv gesproken, onze voorzitter en penningmeester zijn op de Amsterdamse zender AT5 te zien geweest in een uitzending van de Rob Muntz serie, genaamd 'normen en waarden'. Muntz is te omschrijven als een goeie maar wel een beetje een achterbaks type. Dit is niet negatief bedoeld maar het kan dus beter, hij hield ons redelijk voor de gek door te beweren dat de uitzending ongeveer gelijk zou zijn als het voorgesprek dat we met hem hadden. Dit was niet waar, tijdens de uitzending was hij getransformeerd in een soort televisiedominee die advocaat van de duivel speelde. Maar ondanks dat no hard feelings. Hij blijft in onze ogen een goede peer.

Nu weer terug naar onze homoseksuele collega's. Roze Zaterdag is dit jaar in Breda, en ja hoor, weer mag de Vereniging Martijn hier niet aan deelnemen. De reden is dat anders wellicht andere organisaties hun deelname intrekken. Dit is discriminatie op grond van seksuele geaardheid. Wij hopen dat er organisaties en/of individuele personen bereid zijn om lotsverbondenheid te tonen met Martijn. Die dan dus ook niet officieel deelnemen wanneer het bestuur van de organiserende stichting voet bij stuk houdt. Wij roepen organisaties en/of individuele personen op zich bij ons te melden zodat we daar samen, tijdens die dag folders kunnen uitdelen waarop staat te lezen dat discriminatie van een vereniging die mensen aanraadt zich aan de wet te houden absoluut niet behoort te kunnen. Dat wij de bestaande zedelijkheidswetgeving ter discussie willen stellen behoort tot de vrijheid van meningsuiting. Of je het nu met ons eens bent of niet doet hierbij niet eens ter zake.

Tot slot weer terug naar een man die vrijheid van meningsuiting in een hoog vaandel had staan, Pim Fortuyn. We zullen eens wat van hem citeren alsook van Robert Long en een onbekende spandoek protesteerder.

"Na de uitvinding van de pil was er de bevrijding van de seks. Homoseks werd geaccepteerd, en waarom zou dan - onder strikte voorwaarde dat het kind het wil en dat het niet wordt gedwongen - pedoseks niet zijn toegestaan? Dit verlichte standpunt is inmiddels verlaten en onder invloed van de gogen is het kind neergezet als geheel en al vrij van seksuele lusten, in elk geval tegenover volwassenen. We zijn ver verwijderd van het begrip dat Brongersma (voor de pedofiele medemens) trachtte te kweken, overigens tot schande van onszelf, want alles wat bespreekbaar is, is in beginsel ook beheersbaar, moet u maar denken!" (Pim Fortuyn, Elsevier 30 oktober 1999)

"De organisatie van Roze zaterdag schrok zich rot en allerlei homo-organisaties haastten zich om te verklaren dat ze niks met die kinderlokkende viezeriken te maken wilden hebben. En daar breekt mijn - uit speciaal gekweekt elzenhout en met de hand vervaardigd bééldschoon design - zomer klompje! Je zou toch mogen verwachten dat een groepering die eeuwenlang onderdrukking achter zich heeft en die wéét dat er nog hele continenten zijn die nog steeds niks van nichten moeten hebben, dat zo'n groepering begrip heeft voor mensen die het, door hun geaardheid net zo moeilijk hebben als zij. Maar nee hoor. Homosexueel Nederland vindt dat het overal recht op heeft. In je blote reet door de Amsterdamse grachten: moet kunnen. Fist f**kend in welke darkroom waar dan ook; niks aan de vuist. Sexfeesten in elke omgebouwde garage met goldenshower, poepsex, rubber-, leer-, nylon-, of wat voor geiligheid dan ook: waar maak je je druk om. Maar een PEDOFIEL in je bespottelijke optocht, nee, dat zou toch wel een grote smet op het blazoen werpen." (Robert Long, was te lezen op www.robertlong.nl)

"Vermoord door de hetze van zittende politici en een blatende pers. Het wordt tijd voor echte democratie. Stem LPF." (Spandoek 06-05-2002 stadhuis Rotterdam)

Vrijheid van meningsuiting leidt tot verbetering. Zonder deze vrijheid zou de homovervolging nog steeds bestaan alsook het waanidee over masturbatie (helaas bestaat de walgelijke homovervolging in veel landen nu nog steeds). Vrijheid is leven zonder angst; laat dit voor iedereen gelden. Politiek correct handelen betekent nogal eens fout in de toekomst. Een logische conclusie, terugkijkend op het verleden. Als bijlage bij deze brief de uitgedeelde tekst tijdens het Roze Westerfestival / Bevrijdingsfestival te Amsterdam. Het stukje daarin over de media is nu na de dood van Fortuyn zeer actueel. (*)

(*) Helaas is de houding van de media hier voor een groot deel debet aan. Journalisten moeten journalistiek bedrijven, geen propaganda voeren. Ze zijn dus verplicht om elk onderwerp van meerdere kanten te belichten. Helaas kiezen ze er in plaats daarvan voor om middels manipulatie met beelden (schommelstoel die schommelt maar het kind is weg), geluiden (enge muziek) en woorden (altijd de termen 'daders' en 'slachtoffertjes') de mensen te beïnvloeden. Hiermee zijn het net de priesters van weleer die de massa vertelden wat te denken en die, middels het afnemen van de biecht, zelf erotisch aan hun trekken kwamen. (Citaat uit tekst uitgedeeld op 5 mei 2002.)

bron: Artikel 'De politieke correctheid is voorbij: de ondergang van een tijdperk' door Marthijn Uittenbogaard; Martijn.org; 6 mei 2002