Homoseksuelen, blijf zichtbaar!

Publieke manifestaties van homo- en transseksualiteit leiden steeds weer tot dezelfde kritiek uit conservatieve kring: het gedrag van een kleine groep 'extraverte' en zichtbare homo's, lesbo's en transseksuelen stigmatiseert 'gewone' homoseksuelen. Homo's moeten assimileren, is de consensus. Als homo's meer op hetero's gaan lijken, zullen ze worden geaccepteerd. Geef iedere homo een golden retriever, een tuin met een hek, een monogame relatie, twee vriendinnen om mee te shoppen, een Opel voor de deur - en het geweld, de minachting en de afkeer zullen verdwijnen.

Zelfs veel homoseksuelen zijn deze opvatting inmiddels toegedaan. Het streven naar homo-assimilatie laat zien hoe groot de schaamte over (de eigen) homoseksualiteit vaak nog is. Die schaamte moet overwonnen worden. Provocatie, het streven naar zichtbaarheid en grensoverschrijdend gedrag, zoals tijdens de Gay Pride, zijn onmisbare 'tools' in handen van een homobeweging die niet streeft naar assimilatie, maar naar een grotere seksuele diversiteit, de vrijheid om te kiezen en het recht op een cultuur waarin niet alleen hetero's 'gewoon' worden gevonden. De homogemeenschap moet blijven vechten voor een samenleving waarin 'de ander' niet langer uitgesloten wordt, maar alternatieve leefvormen serieus kunnen worden overwogen, ook als ze niet lijken op een heteroseksueel gezinnetje. In plaats van te assimileren, moeten we proberen de samenleving te veranderen.

bron: Ingezonden brief 'Homoseksuelen, blijf zichtbaar!' door Paul Mepschen; nrc.next; 15 augustus 2007