Pedoseksualiteit - Meer dan mode
Je ziet dat heel duidelijk bij opgroeiende jongens die, waarschijnlijk voor een groot deel uit onzekerheid over hun eigen identiteit, hun "mannelijkheid" bewijzen door zich zo fel mogelijk tegen flikkers af te zetten. Het resultaat is natuurlijk een en al schijn. Want in hun hart weten ze ook wel dat ze er niet meer of minder mannelijk van worden door ongenuanceerd op vieze flikkers te gaan schelden of ze in elkaar te slaan. Maar al is de aldus bereikte acceptatie op lucht gebouwd, ze werkt praktisch gezien. Welnu, het is niet veel gezegd dat dit mechaniek bij de homo-integratie van toepassing bleef. Om geïntegreerd te raken in de maatschappij moesten homo's allereerst vechten voor acceptatie. Daarvoor bleek het nuttig te zijn uitdrukkelijk te laten merken met bepaalde outcast-groepen niets uitstaande te hebben. Die outcasts waren onder andere de knapenschenners en kinderlokkers. Naar beneden trappen dus, met als resultaat een schijnacceptatie, want meer bereik je er niet mee. [...]
Ik hoop dat homo's in de toekomst wat minder strikt in hun eigen straatje gaan denken. In de COC-nota komt men niet verder dan de vermelding dat helaas "een prijs betaald" moest worden om respectabel te worden voor de buitenwereld: het mee bevestigen van de onderdrukking van pedofilie. Vraagt iemand die dat opschrijft zich wel af wie die prijs eigenlijk heeft moeten betalen? [...]
[E]n hoewel er een duidelijke kentering in die gedachte is gekomen is bij veel mensen de neiging nog erg groot om niet-produktieve vormen van sexualiteit een ondergeschikte plaats te geven, of toch bij zichzelf en anderen te blijven onderdrukken. Dat is van toepassing op homosexualiteit en op sexualiteitsbeleving van niet geslachtsrijpe kinderen, maar even goed op sexualiteitsbeleving van niet meer geslachtsrijpe ouden van dagen en van personen die niet in staat worden geacht zichzelf en een gezin met kinderen te onderhouden, zoals zwakzinnigen en invaliden. Homosexualiteit wordt dan ook nog steeds alles behalve aangemoedigd, eerder zo effektief mogelijk onderdrukt gedurende de hele jeugd en als het even kan ook nog daarna. En omdat kinderen so-wie-so geen sex mogen valt voor hen het onderscheid tussen homo- en heterosexualiteit eigenlijk buiten beschouwing. [...] Het is van essentieel belang om hierbij steeds in de gaten te houden dat de problemen die er rond homosexualiteit en pedosexualiteit liggen van maatschappelijke aard zijn en dus iedereen aangaan.
bron: Artikel 'Pedoseksualiteit - Meer dan mode' door J.R.F. [edit]; De Verkeerde K(r)ant, nummer 4; zomer 1980