Psychiater Frank van Ree: 'Veel schade is aangeprate schade'

From Brongersma
Jump to navigation Jump to search

De pedoseksueel is hard op weg staatsvijand nummer één te worden. Sinds minister Korthals van Justitie naar aanleiding van de recente commotie rond pedofilie, voorstelde om mensen de beroepshalve met kinderen omgaan op pedoseksualiteit te screenen, lijkt een wedstrijd te zijn ontbrand om het meest radicale voorstel om pedoseksuelen 'onschadelijk' te maken. Zo hield de directeur van Reclassering Nederland T. van der Valk, onlangs een pleidooi om onverbeterlijke pedoseksuelen levenslang achter slot en grendel te zetten. De voorlopige winnaar echter is het Soester zwembad Aqua Indoor, dat besloot om op woensdagmiddag alleenstaande mannelijke zwemmers de toegang te weigeren.

Het onderscheid tussen kindermoord, kinderverkrachting en kinderhandel enerzijds en mensen die een op de kinderen gerichte seksuele oriëntatie hebben, zónder dat ze daarbij ook maar enigszins de behoefte voelen kinderen te kwellen of anderszins te mishandelen, lijkt vol komen zoek. Een beangstigende ontwikkelend, vindt psychiater dr Frank van Ree. Zo ontstaat volgens hem steeds meer het klimaat voor een heksenjacht: 'Hoewel Van der Valk aan zijn pleidooi toevoegde dat hij alleen die mensen op het oog had die evident 'niet goed in elkaar zitten', is het gevaar van dergelijke uitlatingen dat ze bijdragen aan de algehele volkswoede; het vuurtje wordt steeds veder opgestookt. Tot de vlam in de pan springt en er ongelukken gebeuren.' [...]

Het is een soort selffulfilling prophecy: je draagt zelf onbewust aan het trauma bij en vervolgens wordt er dan geroepen: 'Zie je wel hoe schadelijk pedoseksuele contacten zijn!' Dat overreageren kan trouwens bizarre vormen aannemen. Ooit ben ik op gebeld door een jongetje van zes die door de politie van school werd gehaald vanwege een "seksueel delict". Dat jongetje had een paar leeftijdsgenootjes in de bosjes "gelokt", om daar "seksspelletjes" te spelen. Een ander jochie had het tegen zijn ouders verteld en die hebben toen in paniek de politie gebeld. Ik ben onmiddellijk naar dat politiebureau gegaan en heb daar gevraagd of ze gek waren geworden. Het jongetje is toen meteen vrijgelaten, waarna ik met hem een aantal gesprekken met hem had gehad want hij was natuurlijk totaal overstuur. Ook de ouders van het "slachtoffertje" moesten trouwens gekalmeerd worden.

Zoiets laat zien dat de reacties van de omgeving soms totaal uit de hand lopen en het roept de vraag op hoeveel schade een kind van pedofiele contacten ondervindt, los van de omgeving. Zo is het bekend dat de Papoea-gemeenschappen hun kinderen voor een paar jaar "onderbrengen" in het "mannenhuis"; daar huizen de wat oudere mannen, zoals de dorpshoofden, en worden de kinderen dan seksueel opgevoed. En dat gaat echt heel ver. Op een bepaalt moment keren de kinderen weer terug in de gemeenschap, zonder een soort van getraumatiseerd zijn. Binnen die cultuur is het allemaal heel normaal. Een oudere-jongerecontact is dus niet per definitief schadelijk.

bron: Artikel < Psychiater Frank van Ree over de moderne jacht op pedoseksuelen - 'Veel schade is aangeprate schade' > door Harm Visser; Intermediair 35,3; 21 januari 1999