Seksuele opvoeding? Zo toch liever niet op de basisschool!
De kinderlokker is volgens de auteur [G. van den Berg] een onderwerp dat de kinderen aanspreekt. (Jawel! Natuurlijk! Seks, spanning en sensatie!) En de kinderen zouden zelfs ideeën hebben over hoe een kinderlokker (nee dé kinderlokker) eruit ziet. Daarbij hebben ze natuurlijk een valse voorstelling van zaken. Want de kinderlokker kan eveneens een bekende zijn. Op je qui vive dus! Ziedaar het belang van het thema. De auteur meent misschien dat dit onderwerp aansluit bij de kinderlijke belangstelling en leefwereld. Maar als we bedenken hoe incidenteel kinderen seksuele contacten hebben met volwassenen, - in vergelijking tot seksueel getinte spelletjes die ze met elkaar spelen -, en als we bovendien bedenken in hoe weinig gevallen deze contacten problematisch of traumatisch van aard zijn, - mits volwassenen daar geen stokje voor steken -, wordt het duidelijk dat dit thema meer is ingegeven door de paniek waarmee volwassenen seksualiteit, vooral die van kinderen, omkleden dan door de manier waarop kinderen hun eigen seksualiteit en die van anderen beleven. De opgewonden spanning waarmee kinderen soms over kinderlokkers kunnen praten, wordt mijns inziens dan ook eerder veroorzaakt door het gebrek aan openheid en soms een regelrechte waas van geheimzinnigheid die wij de kinderen ten aanzien van seksualiteit opdringen. Seksuele opvoeding moet die geheimzinnigheid juist wegnemen. aar wat doet de auteur? Hij grijpt deze uitwas van verkeerde opvoeding aan en, let wel!, met als doel de kinderen te laten zien hoe abnormaal de pedofiel is. Hun wantrouwen moet vergroot worden en zij moeten vooral een juist (?) schaamtegevoel ontwikkelen. Erger nog. Het verschil tussen "echte" en "onechte" vriendschap moet duidelijk worden gemaakt. Bedoelt de auteur dat seksuele verlangens een echte vriendschap in de weg staan? (Hij gaf zelf toch in de inleiding op dit onderwerp aan hoe vaak pedofiele relaties juist wel op echte vriendschap gebaseerd zijn?) Een gevaarlijk uitgangspunt. Seksuele opvoeding??? De argeloze leerkracht die de suggesties van onze auteur al te letterlijk neemt zou slechts bezig zijn de angst voor seksualiteit te vergroten! [...]
[Reaktie op het ingezonden stuk 'Seksuele opvoeding? Zo toch liever niet op de basisschool!' door G. van den Berg:] [...] Wat de eksempels betreft (eksempels zijn niet meer dan voorbeelden!!!), raad ik de schrijfster van het ingezonden stuk aan deze nog eens nauwkeurig door te lezen. Wellicht komt ze dan tot de konklusie, dat kinderlokker tussen aanhalingstekens staat. Dat doe je niet voor niks. Met de opmerkingen in het ingezonden stuk over de wijze waarop de ouders reageren op al of niet vermeende pedofiele kontakten, waarbij hun kind betrokken zou zijn, ben ik het eens. Een goede lezer haalt dat ook uit de informatie van het vierde artikel. Wat ik met echte en onechte vriendschap bedoel is, dat bij een pedofiele relatie gezien de intenties van de pedofiele volwassene de vriendschap onecht is, terwijl van de kant van het kind de vriendschap best als echt kan worden gekwalificeerd. [...]
bron: Artikel 'Seksuele opvoeding? Zo toch liever niet op de basisschool!' door Helma Brouwers; Plus de reactie hierop van G. van den Berg; Jeugd in School en Wereld, jaargang 70, nr. 1; september 1985