Seksuele voorlichting voor werkende jongeren en scholieren

Het zou best wel eens kunnen zijn dat we allemaal bi-seksueel zijn als we geboren worden. Het lijkt namelijk van de soort samenleving af te hangen wat het meest in ons wordt ontwikkeld. Er zijn samenlevingen waar het de gewoonste zaak van de wereld is, dat jongens ook met jongens vrijen en meisjes met meisjes. En waarom eigenlijk ook niet, als je het erg goed met elkaar kunt vinden? Waarschijnlijk vinden héél veel mensen dit fijn, maar durven zij hier niet aan toe te geven en onderdrukken ze deze gevoelens maar. Toch zie je bijv. wel dat de éérste (seksuele) gevoelens bij veel jongens en meisjes gericht zijn op HET EIGEN GESLACHT. [...]

Jaarlijks worden veel kinderen ernstig gewond of invalide gemaakt door hun eigen ouders. We moeten als volwassenen ook verontrust zijn over de geestelijke wreedheid tegen kinderen, bijv. uitschelden, kleineren en verwaarlozen. Als het om een seksueel kontakt gaat staat plotseling de hele wereld op z'n kop, maar als een vader zijn zoon met een stuk hout slaat, denken we al gauw dat die zoon het wel verdiend zal hebben. [...]

Zo waren laatst in de crêche Saartje en Erik, allebei drie jaar oud, drie kwartier lang in hun blote kont met elkaar bezig. Erik lag al die tijd volkomen ontspannen op zijn rug en liet zich door Saartje heel zachtjes strelen over zijn beentjes, zijn balletjes, zijn piemeltje en zijn buikje. Soms kwam er een ander jongetje en kroop ook even met zijn blote lijfje bovenop Erik. Dit rustige spelletje duurde alles bij elkaar drie kwartier! Daar kunnen wij als volwassenen nog heel veel van leren. Maar kinderen krijgen vaak niet de kans om deze seksuele ervaringen verder te ontwikkelen. [...]

Misschien kun je je dat moeilijk voorstellen, maar uit onderzoeken blijkt dat veruit de meeste kinderen tussen de 12 en 15 jaar (80%) zelfs voor de politie blijven volhouden dat ze het seksueel kontakt zélf hebben aangemoedigd. Voor jonge kinderen is dit nog méér dan de helft (55%). Aan deze gegevens kun je zien dat kinderen zélf de kontakten wel degelijk op prijs stellen. [...]

Je zou kunnen zeggen: 'Ja, maar je weet nooit, sóms wordt er in dit soort kontakten wél geweld gebruikt en dat moet je in ieder geval voorkómen.' Daarop zouden wij het volgende willen zeggen: als morgen in de krant staat dat een kruidenier een klant heeft neergeschoten, betekent dat toch niet dat élk kontakt tussen kruideniers en klanten strafbaar moet worden gesteld? Dat slaat natuurlijk als een lul op een drumstel. Je bent als kruidenier in dit geval alleen strafbaar als je echt geweld gebruikt, anders niet. En zo zou het ook bij pedofiele kontakten moeten zijn: strafbaar zou je alléén moeten zijn als vaststaat dat er ook echt scháde aan het kind is toegebracht. Maar het probleem dat vaak meespeelt als ouders op hoge poten naar de politie stappen is, dat die ouders meestal niet echt luisteren naar wat hun kind er zélf van vindt. Ze vinden dat het kind niet zelf kan en mag kiezen voor een relatie die het zélf wil. [...]

Wanneer ouders zélf bijv. naakt slapen en hun kind op zondagmorgen in bed nemen, er mee stoeien, het aaien en strelen, vinden ze dit geen enkel punt. Wanneer het kind echter een goede relatie zou hebben met een buurman en hier zou precies hetzelfde gebeuren, dan is die buurman nog niet jarig! Kinderen worden dus teveel gezien als bezit van de ouders en het wordt nauwelijks geduld dat een kind ook zou kiezen voor een ándere volwassene. De ouders eisen vaak het alleenrecht op over hun kinderen.

bron: Uit het boek 'Seks is meer... dan recht op en neer - Seksuele voorlichting voor werkende jongeren en scholieren' door Gerard Donkers, Josje Janssen & Hans van den IJssel; Stichting Studentenpers Nijmegen; 1980