Zedenpreken op z'n Italiaans

Ongewild is de van oorsprong Nederlandse historicus Bruno Wanrooij in het Italiaanse amusementscircuit terechtgekomen, maar dat vindt deze tot Italiaan genaturaliseerde Rotterdammer "wel leuk". In populaire radio- en tv-programma's is hij komen opdraven als autoriteit op het gebied van de seksualiteit van de Italianen, en speciaal de pogingen tot onderdrukking daarvan. [...]

Die behoefte om de seksualiteit onder controle te houden, is natuurlijk niet typisch Italiaans. Wanrooij: "De moderne repressie van de seksualiteit begint bij de industriële revolutie in het negentiende-eeuwse Engeland. In alle landen van Europa probeerde de staat de seksuele moraal te beïnvloeden. Dat kwam voort uit het idee dat als het traditionele gezin zou ophouden te bestaan, ook de staat zelf te gronde zou gaan. Die rol nam de overheid over van de kerk, die vanwege het begin van het seculariseringsproces niet meer de invloed had van vroeger." [...]

"Het hele idee van Italië als een macho-samenleving zou moeten worden herzien", vindt Wanrooij. "Jonge Italianen weten nog steeds heel weinig van voorbehoedmiddelen en van hun eigen lichaam. Dat is het gevolg van wat jaren lang taboe is geweest. Nog steeds wordt vooruitgang soms geïdentificeerd met moreel verval. In het verleden werd verband gelegd tussen masturbatie en ziekte, die de straf zou zijn voor de zonde. [...]

Wanrooij deelt niet de opvattingen van degenen die het verleden zien als een soort middeleeuwen waarin de mensen nog niet zo verlicht waren als wij nu. "Ik sta helemaal niet zo positief tegenover de seksuele bevrijding van de jaren zestig en zeventig. Ik ben het niet zo eens met de recensies die in mijn boek een proces zien van seksuele onderdrukking naar seksuele vrijheid. Vrijheid betekent dat je zelf kunt kiezen, dus dat je seksuele relaties zowel kunt weigeren als accepteren."

Aan het begin van deze eeuw zaten veel feministen op één lijn met de moralisten, omdat ze in de seksuele liberalisering de hand zagen van de macho's die alleen maar uit waren op hun eigen genoegens, ten koste van de vrouw. Wanrooij: "Dat zie je nu ook weer, vooral in de Verenigde Staten. Daar is een bondgenootschap tussen de radicale feministen en de moral majority in de strijd tegen de pornografie."

bron: Artikel 'Zedenpreken op z'n Italiaans' door Jan van der Putten; De Volkskrant; 11 mei 1991