Openhartig interview met Henk Krol

Door: Marthijn Uittenbogaard & Jeroen Maaskant

Henk Krol

Marthijn Uittenbogaard (MU) en Jeroen Maaskant (JM) trokken naar Best om aldaar in het Gay Krant-kantoortje de heer Henk Krol (HK), hoofdredacteur van de Gay Krant, te interviewen. De aan hem gestelde vragen hadden onder andere betrekking op de seksuele toestand van Nederland inzake homoseksualiteit en uiteraard ook pedoseksualiteit. Henk Krol, die door een aantal homoseksuelen als een burgerlijke conventionele homo wordt gezien, vertelt openhartig wat hij zoal vindt. Aan deze openhartigheid zouden veel critici best eens een voorbeeld mogen nemen.

Henk Krol

MU: Onlangs meldde u dat uit een enquête onder Gay Krant-lezers bleek dat de tolerantie ten opzichte van homoseksuelen weer afneemt. Waar ligt dat volgens u aan?
HK: Of het onder homoseksuelen afneemt weet ik natuurlijk niet. Het neemt in ieder geval af onder de lezers van de Gay Krant. Die inperking moet ik wel maken. Ja waar ligt het aan, da's heel boeiend. De maatschappij is natuurlijk toch weer wat op de terugweg daar waar het gaat om allerlei immateriële zaken. We waren in de jaren zeventig, tachtig in een opgaande lijn en we zien nu een neergaande lijn daar waar het gaat om emancipatoire onderwerpen. Dat heeft voor een deel te maken met religie. Vroeger was homoseksualiteit en waren een aantal andere dingen ook erg taboe dankzij de katholieke en de protestantse kerken in Nederland. Nu krijg je dat bepaalde islamitische stromingen steeds sterker worden. En gelukkig niet allemaal, dat ligt heel genuanceerd. Maar er zijn wel mensen die moeite hebben met onze Nederlandse opvattingen. Een andere reden is dat veel van onze ouders zijn opgegroeid in een periode dat homoseksualiteit totaal taboe was en gedurende hun leven hebben ze meegemaakt dat het steeds normaler werd gevonden. En ze zijn het zelf ook steeds normaler gaan vinden. Ik denk dat als je dat bekijkt bij je eigen ouders dan zal je misschien moeten vaststellen, dat toen je heel klein was dat ze helemaal niet zo aardig over homoseksuelen spraken en dat ze gaandeweg daar toch steeds moderner over zijn gaan denken. En dat hebben ze zo vanzelfsprekend gevonden dat de generatie van onze ouders, en ook onze eigen generatie, dat niet zo makkelijk overdragen aan hun kinderen. Tolerantie is toch iets wat niet vanzelfsprekend is en wat je ook aan kinderen moet leren; wat je bespreekbaar moet maken. Dus er moet in het onderwijs weer veel meer aandacht komen voor tolerantie en voor homoseksualiteit en niet alleen tijdens de seksuele opvoeding. Als je rekenvoorbeeldjes hebt tijdens de algebra dan zou het aardig zijn als niet altijd Marietje met Klaas naar de markt toeging maar als Marietje ook een keer met Sjaan naar de markt ging en Piet misschien een keer met Jan. Dat soort voorbeelden kom je in gewone lessen bijna niet tegen. De Franse les begint ook met "Papa fume une pipe et maman est dans la cuisine". Dat mag in deze tijd best eens een ander voorbeeldje zijn denk ik.

JM: Wat dat betreft dan ligt de tijd van de boekjes "vies is lekker" ver achter ons.
HK: Ja, wat dat betreft moeten we erg opletten dat we niet op de terugweg zijn en we moeten met z'n allen waakzaam zijn. Ik bedoel ook, maar daar komen we dadelijk ongetwijfeld op; het optrekken van allerlei leeftijdsgrenzen is natuurlijk een beetje tegengesteld met hoe de maatschappij in elkaar steekt.

MU: Is het niet beter om homo's niet als een homogene groep te beschouwen? Nu is het zo dat bij kritiek op een homoparade zelfs homo's zich bij deze kritiek aansluiten omdat het homo-imago te negatief zou worden. Bij hetero's die kritiek krijgen worden nooit alle hetero's betrokken.
HK: Kort antwoord: eens.

JM: U wordt vaak gevraagd als woordvoerder van de homo's in zaken zoals overlast van een baan. Dan wordt er min of meer wel verwacht van u dat u daar enige invloed op heeft.
HK: Als ik gevraagd wordt roep ik altijd: "Ik ben geen woordvoerder van", want ik ben door niemand als zodanig benoemd. Ik kan hooguit vertellen welke reacties we hier bij de Gay Krant binnen krijgen. En dan probeer ik dat ook meestal zo genuanceerd te doen dat ik zeg van nou er zijn mensen die er zo over denken en mensen die er zo over denken en mensen die er zo over denken. En een redacteur pakt er die zin uit die hij belangrijk vindt en die schrijft hij op en dan lijkt het alsof je de mening van homo's zou uitspreken. Dat is natuurlijk volstrekte onzin.

MU: Ik heb een lang citaat en dat komt uit de ZIZO (1994; nummer 7); dat is een Belgisch holebi-magazine. En de vraag is wat u van het citaat vindt. (De persoon van het citaat wilde niet genoemd worden.)

"Zij die het recht op vrijere seksualiteitsbeleving (dus niet beantwoordend aan de gezinsnorm) opeisen, moeten opgesplitst worden in meerdere groepen, bijvoorbeeld, de pedo's, de groep homo's die promiscue seks willen beleven, de groep homo's die de gezinsnorm willen imiteren, allerlei heteroseksuele groepen die niet de strikte gezinsnorm volgen, zoals ongehuwd samenwonenden en eenoudergezinnen. Nadien kan de zwakste groep aangevallen worden, terwijl de andere groepen gepaaid worden door beloften, zodat zij zich niet solidair verklaren met de aangevallen groep. Als de zwakste groep uitgeschakeld is, kan de aanval tegen de volgende groep ingezet worden. Het gaat hier niet enkel om een mogelijk scenario. Er kan nu reeds aangetoond worden dat deze dominotactiek toegepast wordt."

Wat vindt u van dit citaat?
HK: Ik vind het een aardige beschrijving van welke gevaren er dreigen. Ik vind het een aardig citaat.

MU: En denkt u dat hij gelijk heeft gekregen?
HK: Nou; kijk ik bedoel; de vraag bij zo'n citaat is, wie spreek je daar mee aan? Voor wie geldt dat? Dat geldt natuurlijk niet voor iedereen. Maar de overheid heeft nogal eens snel de neiging, en mensen ook; die hebben snel de neiging om zondebokken aan te wijzen en daar moet je altijd heel voorzichtig mee zijn.

MU: Is de aandacht voor seksuele varianten op scholen zoals die moet zijn?
HK: Nee, zoals ik net al zei daar wordt veel te weinig aandacht aan geschonken. En ook hier geldt weer dat onder invloed van andere culturen het ook steeds moeilijker gevonden wordt door leerkrachten om op scholen over seksualiteit te praten. Er zijn ouders die dan hun kinderen thuis houden. Dat hadden wij vroeger in Staphorst maar dat heb je tegenwoordig in het centrum van Amsterdam ook. Dat vind ik heel gevaarlijk. Ik denk dat de overheid daar ook een taak heeft. Dat als wij met z'n allen trots zijn op onze samenleving, die nog lang niet volmaakt is en waar nog een heleboel aan mankeert, maar als je het afzet tegen heel veel samenlevingen elders in de wereld, dan moeten we toch vaststellen dat we redelijk aan de goeie kant van de streep zitten. Als we daar trots op zijn en we willen het zo houden dan moet er met name veel aandacht komen voor het onderwijs en de taak van leerkrachten.

MU: Denkt u dat het discrimineren door de samenleving van mensen met een pedofiele voorkeur invloed heeft op de homodiscriminatie? Onder het mom van als je de ene groep flink mag discrimineren waarom dan de andere niet.
HK: Ja maar dat is ook zo. Ik bedoel, het Franse woord voor homo is pedo (pédé/red.). En voor een heleboel mensen is het allemaal één pot nat. Ik zeg niet dat ik daar blij mee ben hè maar je vraagt aan mij: "Denk je dat het van invloed is?" Ja het is van invloed ja en dat vind ik heel jammer dat dat zo is. Ik kan niet ontkennen dat dat zo is.

MU: De Zangeres Zonder Naam heeft vroeger het liedje "Luister Anita" opgenomen om de homo-intolerantie tegen te gaan. Hoe zou u het vinden als de Zangeres Zonder Naam, wanneer ze nog zou leven, en een soortgelijk liedje maakte maar nu om de pedo-intolerantie te stoppen?
HK: Nou daar heb ik echt geen oordeel over. Hallo, het aantal liedjes, internationaal, wat er is waarin de liefde bezongen wordt tussen een ouder en een jonger iemand; dat zijn er duizenden. Dan is het liedje "Luister Anita" waar dit thema in bezongen wordt minimaal. "You only were so young"...

JM: "You're too young", "Het werd zomer".
HK: "Het werd zomer". Heel erg mooi. Maar wist je dat het een homoseksueel lied is? Iedereen denkt dat dat gaat over een heterorelatie maar het gaat over een homorelatie tussen dus een ouder iemand en een jonger iemand. Het is geschreven door Joost Nuissl, nu de directeur van de Kleine Komedie in Amsterdam. Joost Nuissl was toen theaterdirecteur in Brabant. Openlijk homoseksueel; schreef dit lied over twee jongens en Rob de Nijs heeft het ook opgenomen wetende dat het over twee jongens gaat en daar was hij apetrots op, dat hij een homolied zong; dat niemand verder begreep dat het een homolied was. Maar luister maar eens; je kan de hele tekst erop nalezen en naluisteren en dan zul je merken van er staat nergens dat het over een meisje gaat. "Jij droeg niet anders dan je lange blonde haar", de oudste van de twee. Maar dat was een man. Er staat nergens dat het een vrouw is, dat vind ik zo leuk. Een heel mooi lied.

MU: Hoe definieert u pedofilie en pedoseksualiteit?
HK: Dat doet er niet toe; hoe ik het definieer.

MU: Vanaf welke leeftijd spreek je van pedofilie?
HK: O nee. Vanaf welke leeftijd spreek je van pedofilie? Dat weet ik niet. Dat weet ik echt niet.

MU: Dat vindt u ook niet zo belangrijk, die definities?
HK: Nee, want dan krijg je grensgevallen en dan moet je daar over gaan discussiëren.

MU: Nou vroeger zei men van pedofilie; dat zijn mannen die op prepuberale kinderen vallen. Dus dat zijn relaties tussen prepuberale kinderen en volwassenen. En tegenwoordig spreekt men bij alles onder de zestien of achttien van pedofilie.
HK: Zo'n strikte leeftijdsgrens vind ik; zo gaat een wetgever met iets om maar dat is natuurlijk een absoluut fictieve grens want de ene van zestien is heel anders dan de ander van zestien. En ik kom wel eens mensen tegen van in de veertig waarvan ik denk van ze hebben het geestelijk vermogen van iemand van twaalf. Leeftijd is maar zo'n relatief begrip.

JM: En ik geloof dat lezers van de Gay Krant best ook efebofiel kunnen zijn, dat ze dus ook op puberjongens kunnen vallen.
HK: Ja dat denk ik ook. Er bestaat natuurlijk ook een hele begripsvervuiling rondom het begrip pedoseksueel want neem een man als Fons S., die wordt in de kranten aangeduid als pedoseksueel. En dat is hij absoluut niet. Hij valt wel op jonge jongens; jonge jongens zijn überhaupt natuurlijk altijd iets aantrekkelijker om naar te kijken dan ouwe knarren. Er zijn maar heel weinig mensen die op ouwe knarren vallen. Fons S. viel op volwassen jongens en die heeft af en toe dus ooit iemand ontmoet die kennelijk dan net onder de leeftijdsgrens viel maar die daar zeker; omdat die viel op jongens van Marokkaanse afkomst; nou die willen er op die leeftijd wel eens heel volwassen uit zien. Dus ik vind het levensgevaarlijk als in de pers mensen als Fons S. worden neergezet als pedofiel want dat is die volgens mij niet.

JM: Nee, maar dat gebeurt wel. Men probeert een hokje...
HK: Ho fijn, we hebben een hokje, daar ben ik op tegen.

MU: Een vraag die ik namen Frits Bernard stel: vindt u dat pedofilie deel uitmaakt van de homofilie of beschouwt u deze als een aparte categorie? Waar trekt u de leeftijdsgrens?
HK: Leeftijdsgrenzen trek ik dus niet; dat kan niet. Dat kan je niet zeggen. Ik wou dat je dat kon zeggen. Ik vind ook zo aardig dat in sommige Aziatische landen mag je seks hebben met iemand zodra die ander schaamhaar heeft. Schaamhaar vind ik ook zo'n gek woord. Waarom nou weer schaamhaar, maar goed. Zo gauw als het geslachtsdeel haar vertoont dan zegt men dan mag je, mits beide partijen het goed vinden, er seks mee hebben. Dat is in wezen natuurlijk een veel grappigere manier om ermee om te gaan dan te zeggen: de ene dag mocht het nog niet en de volgende dag mag het wel. Dat is merkwaardig. Maar de vraag was van valt het er onder. Nou je hebt natuurlijk homoseksuele pedoseksuelen en je hebt heteroseksuele pedoseksuelen. Maar het een zegt niks van het ander. Het een gaat over een voorkeur voor iemand die jonger is. En hoeveel jonger dat interesseert me gewoon niet. En het ander heeft dat niet.

JM: Wat ik uit de vraag van Frits Bernard begreep; pedofilie, dat wordt altijd gerangschikt onder de parafilieën terwijl homoseksualiteit tegenwoordig gewoon een variant is.
HK: Ja, ik maak maar één onderscheid: vrijwillig, niet vrijwillig. Dat is het enige onderscheid. En dat geldt voor homoseksualiteit, voor pedoseksualiteit, voor heteroseksualiteit. Als iets gebeurt op vrijwillige basis dan heb ik geen enkel probleem. Als één van de twee onder dwang iets moet doen, ik ben tegen dwang. Dat is het enige wat voor mij telt. En de rest vind ik absoluut allemaal kunstmatige grenzen.

MU: Denkt u dat homoseksualiteit en pedoseksualiteit aangeboren zijn?
HK: Ik vermoed het wel. Maar ook daar lig ik niet wakker van. Wat maakt het me nou uit of die gevoelens die ik heb of die aangeboren of aangeleerd zijn. Waar het mij om gaat is voel ik me er prettig bij en kan ik ermee leven en berokken ik er niemand schade mee. En voor de rest, of het nou in m'n genen zit of het is me door de schepper meegegeven of het is me komen aanwaaien. Het is een feit dat ik van oesters hou en ik ga me ook niet afvragen of dat aangeboren is, dat vind ik allemaal zo'n onzin. De een houdt van oesters en de ander niet, dat zal wel. Ik zou hier niet wakker van liggen. Ik lig er pas wakker van als ik mensen in medische industrieën bezig zie om er allerlei remedies tegen te bedenken.

MU: Maar dat gevaar bestaat voor homoseksualiteit in vroeger tijden en nu misschien nog in sommige landen, maar het gevaar bestaat wel als de westerse wereld pedoseksualiteit als probleem ziet. Dat ze dan vooral willen weten van hoe word je zo.
HK: "Want dan kunnen we er lekker iets aan doen." Nou daarom heb ik zoiets van laten we ons met die vraag vooral zo min mogelijk bezighouden want dat is nergens voor nodig.

JM: Vanaf welke leeftijd denkt u dat een jongen een orgasme kan krijgen?
HK: O, dat is heel verschillend weet ik. Dat kan al heel jong en bij andere mensen gebeurt dat op veel latere leeftijd. Ik heb op een jongensinternaat gezeten en de een kende voordat die op het internaat kwam al orgasmes en een ander, die ontdekte dat pas terwijl die al op het internaat zat. Daar lijkt mij een behoorlijk verschil in te zitten.

MU: Kinderen moeten naar school, moeten de afwas doen en moeten nog veel dingen meer. Als het in het teken staat van leren en gehoorzamen om een brave burger te worden in de kapitalistische samenleving is veel dwang geoorloofd. Juist personen die kinderen meer vrijheden willen geven, onder andere op het seksuele vlak, liggen daardoor zwaar onder vuur. Wat vindt u van deze theorie? Denkt u dat er iets van waarheid in zit?
HK: Ja hier val ik even stil.

MU: Nou scholen; is heel erg gebaseerd op werk, inkomen. Dat moet je leren. Maar het is minder gebaseerd op levensgeluk zeg maar.
HK: Ja daar zijn scholen veel te weinig op gebaseerd en veel ouders helaas ook.

MU: Als het maar ten gunste komt van de maatschappij; financiën, kapitalisme, dan is het goed en mensen die kinderen daar een beetje van af houden of een beetje zeggen van zo kan je het ook bekijken. Dat is een beetje mijn theorie dat men daarom zo bang is voor pedo's, dat die kinderen een hele andere invalshoek kunnen geven en veel denkwijzes.
HK: Ik ben geen hokjesdenker, dus voor mij is dat verschrikkelijk moeilijk om in die gedachtengang mee te gaan. Ik ben de lievelingsoom van heel veel kleine kinderen. Dat heb ik over mij. Mijn stem werkt al zo voor de meeste kinderen dat ze meteen bij mij op schoot willen zitten. Ik vind ook niks zo leuk als kinderen meenemen naar Disneyland of naar de Efteling. Ik heb niks met Disney en ik heb niks met Goofy en Donald Duck. Maar om daar met kinderen naar toe te gaan en kinderen zo intens te zien genieten. Ik kijk geen moment naar die figuren van Disney. Ik kijk voortdurend naar die smoeltjes van die kinderen en ik vind dat prachtig!

JM: De bevrediging die het geeft om de ander te zien genieten.
HK: Ach, dat is helemaal geweldig en dan heb ik een fantastische dag. En aan het end van de dag ben ik zo blij dat ik die "rotjong" weer terug kan geven aan hun ouders *lacht*, dat ik ervan af ben. Ik heb vroeger altijd heel graag zelf kinderen willen hebben en zelf kinderen willen opvoeden. En ik ben zo blij dat ik dat niet doe want ik geloof dat ik; een goeie vriendin van ons heeft net een kleine gekregen en ik ben als die bij ons in huis zijn nerveuzer dan pa en ma. Want als het kind ergens naar toe kruipt dan; o zorg dat die niet in de vijver valt en let op, er is een rooster, dan kan die zich pijn doen. Maar die ouders die zeggen joh hou je toch kalm. Ik denk dat ik niet goed met kinderen ben, juist omdat ik te voorzichtig en te zorgzaam ben. Maar deze vraag kan ik helaas niet beantwoorden.

JM: Wat betreft die vraag van daarnet; vroeger had je de vrije school en ouders die kinderen daarnaartoe stuurden, die waren over het algemeen wat meer libertair. En die vonden dat kinderen de ruimte moesten hebben dat om allerlei dingen zelf te ontdekken.
HK: Maar is dat ook de groep waar men het meeste problemen heeft met pedofilie? Ik kom namelijk uit zo'n milieu en bij ons was dat niet echt...

MU: Ik heb het idee dat tegenwoordig iedereen daar veel problemen mee heeft. Dat vroeger had je echt wel ruimdenkende gezinnen. Misschien zijn die er nog wel, mensen die wat liberaler denken maar die durven dat dan misschien niet te uiten.
HK: Dat heeft natuurlijk ook te maken met de tijdgeest. Nogmaals, ik durf geen leeftijdsgrens te trekken.

MU: Heel veel mensen zien seksualiteit als iets voor volwassenen. En volwassenen hebben allerlei zorgen die kinderen niet hebben. En die hebben zoiets van laat kinderen kind zijn en als ze seks hebben dan komt daar zoveel bij kijken. En daar valt wel wat voor te zeggen omdat wij over seksualiteit ook heel erg moeilijk doen.
HK: Ja, ik weet ook niet hoe je het goed regelt hoor. Ook daar kijk ik weer naar bepaalde gebruiken in oosterse landen en wat ik heel erg grappig vond is dat in bepaalde streken in Thailand men al seks toestaat op hele jeugdige leeftijd mits het gebeurt met iemand van dezelfde leeftijd. En men redeneert daar dat naarmate een kind ouder wordt mag die grens breder worden. Dus een kind van. Hoe oud is een kind wanneer het z'n eerste seksuele behoeftes gaat krijgen? Vijf, zes? Heel jong al, op de kleuterschool. Dus een kind van vijf wat het met een kind van zes doet: fantastisch. Een kind van zes wat het met een kind van zeven of acht doet: prima. Een kind van zeven wat het met een kind van acht, negen, tien doet: goed. Snap je? Iedere keer wordt die grens naarmate het kind iets ouder wordt breder gelegd. Ik zeg niet dat dat een ideale oplossing is maar ik vind het wel creatief bedacht. Dat is toch niet zo westers gedacht als wat wij denken.

MU: Ik las laatst op internet van ik ben banger voor een kind met iemand van twintig jaar dan met iemand van vijftig jaar. Want iemand met vijftig jaar dat gaat nooit zo ver, dat is meer platonisch en een beetje strelen. Tenminste dat was dan de gedachte erachter. En iemand van twintig die denkt misschien ik moet per se neuken.
HK: Ja dat weet ik niet. Dat vind ik ook weer zo van in een hokje stoppen. De ene van twintig is misschien veel liever dan die andere van vijftig en omgekeerd. Dat durf ik niet te zeggen. Misschien dat het bij de een wat vaker voorkomt dan bij de ander. Daar heb ik geen verstand van. Maar wat bij mij telt is dat het gebeurt op basis van vrijwilligheid. Dat is het enige wat bij mij telt en voor de rest heb ik geen restricties.

MU: Persoonlijk denk ik dat vrouwen gemiddeld seksueel meer in de kast zitten dan mannen. Daar kunt u het mee eens zijn of mee oneens zijn. Dit komt volgens mij doordat zij jarenlang (seksueel) zijn onderdrukt. Dankzij het feminisme zijn zij nu zeer vertegenwoordigd in de media, politiek en in de homobeweging. Het gevolg hiervan is een teruggang in bepaalde seksuele vrijheden. Dit verandert pas wanneer vrouwen seksueel vrijer worden en niet alle discussies over pedofilie vermijden met onwetenschappelijke kreten van schadelijkheid. Hoe ziet u dit? *Stilte*. Mijn argument is dus dat vrouwen gemiddeld seksueel meer in de kast zitten, vooral de wat oudere. Want bij de jongere heb ik het idee dat dat verschil weg is.
HK: Ja dat valt heel erg mee. Mijn vriend heeft een kapsalon waar die voor tachtig procent vrouwen knipt en als ik de verhalen hoor waar hij mee thuiskomt waar vrouwen over praten in de stoel dan denk ik zo openlijk praten de meeste mannen niet over seks. Vrouwen praten veel makkelijker over seks dan mannen. Zeker als je het hebt over heteroseksuele vrouwen en heteroseksuele mannen. Vrouwen, zeker tegen hun kapper, vertellen verhalen waarvan ik denk van nou daar zou ik als homo zelfs moeite mee hebben om dat; en homo's zijn over het algemeen toch iets makkelijker in datgene wat ze vertellen dan hetero's. Daar zou ik het zelfs moeilijk mee hebben. Maar misschien dat mijn vriend alleen maar hele moderne jonge vrouwen knipt. Maar oudere vrouwen denk ik inderdaad dat die voor een deel daarmee te maken gehad hebben. Volgens mij is dat erg aan het veranderen daar. Ook weer niet bij vrouwen uit andere culturen. Gelukkig ook wel een aantal maar helaas niet allemaal. Daar zal het weer wat moeilijker gaan.

MU: Zijn mensen over het algemeen bang voor hun eigen seksuele fantasieën?
HK: Ja, heel veel wel.

MU: En daar is ook een taak weggelegd voor het onderwijs?
HK: Ik weet niet of daar een taak voor het onderwijs is weggelegd. Dat zijn natuurlijk hele persoonlijke dingen. Dus ik weet niet of die in het onderwijs wel zo op hun plek zijn.

MU: Ja niet dat je die fantasieën daar gaat bespreken maar dat je leert dat het normaal is om fantasieën te hebben.
HK: Ja, ik denk wel dat dat een taak van het onderwijs is maar het zou inderdaad heel goed zijn als mensen wat meer over hun seksuele fantasieën zouden kunnen praten, met wie dan ook. Maar ik denk dat internet daar een heleboel mogelijkheden toe heeft. Daar durven mensen veel meer dan gewoon in de spreekkamer in het ziekenhuis hè en met elkaar op het werk in de kantine. Misschien dat het internet daar in de toekomt wat oplossingen zou kunnen brengen; mensen hebben hele vergaande seksuele fantasieën die ze vaak niet eens met vaste partners bespreken.

MU: Is het goed dat de Roze Zaterdag de laatste jaren de Vereniging Martijn weigert te laten deelnemen? HK: Ik zit dan iedere keer in een verschrikkelijk dilemma. Ik weet het niet. Ik moet je heel eerlijk zeggen; stel dat de Nederlandse Vereniging voor Plattelandsvrouwen mee zou willen doen met de Roze Zaterdag. Zou je die dan weigeren. Ik denk het niet. Ik denk dat je zou zeggen, ach als die daar willen staan laat ze dat doen. Wat dat betreft, als een vereniging als Martijn zegt ik zou daar willen staan; zolang als jullie niets iets doen wat wettelijk verboden is dan zie ik geen reden om jullie waar dan ook te weigeren. Ik bedoel waarom heb ik dit gesprek met jullie.

MU: Maar ik was er persoonlijk wel verbaasd over dat u ja zei.
HK: Waarom zou ik nee zeggen. Ik bedoel, ik zou niet willen meewerken aan iets wat illegaal is.

MU: Nou het resultaat is natuurlijk dat heel veel mensen het überhaupt al kwalijk nemen als je met iemand van ons in discussie gaat.
HK: Dat vind ik kortzichtig en dom. Ik heb ook makkelijk praten omdat ik jullie gevoelens niet ken. Daarom zou ik ook best wel eens een keer niet in een interview met jullie willen praten, maar gewoon privé, want dan zou ik ook vragen aan jullie kunnen stellen. Ik heb geen pedoseksuele gevoelens. Die heb ik niet. Maar ik heb zoveel niet. Maar ik ben wel heel erg geïnteresseerd hoe dat nou is en hoe je daarmee omgaat. En wat je jezelf wel en niet toestaat. Ik heb weer andere dingen bij mezelf die jij ongetwijfeld niet zult hebben. Het is heel leuk daar van elkaar iets van te leren maar nou ben ik aan het interviewen. Maar om terug te komen op de vraag: ik zou dus niet graag mensen uitsluiten van iets. Kijk door er poeha van te maken; door het een item te laten zijn; door het elk jaar opnieuw op het ANP te laten verschijnen; dan wordt het een onderwerp.

MU: Maar vindt u het ook gevaarlijk dat pedofielen helemaal geen rolmodellen hebben? Een pedofiel kan heel makkelijk afglijden tot een kinderverkrachter omdat die misschien denkt van zo ben ik nou eenmaal.
HK: Hij heeft degelijk wel rolmodellen. Een Brongersma was duidelijk een voorbeeldfiguur.

MU: Maar die leeft niet meer. Jongere pedofielen kennen hem vaak niet eens. Boudewijn Büch leeft ook niet meer. Er zijn eigenlijk weinig tot geen rolmodellen.
HK: Ja, doe er iets aan. Daarom zeg ik ook we zijn een beetje op de terugweg. Enkele jaren geleden had je die mensen wel, die hun nek uitstaken; die zichtbaar waren. Die zelfs zo ver kwamen dat ze in de Eerste Kamer zaten. Zorg dat je binnen je eigen groep weer mensen hebt die een voorbeeldfunctie kunnen vervullen; dat lijkt me heel wijs.

MU: En dan liefst niet één zoals met Brongersma.
HK: Ja maar het probleem is: hoeveel pedofielen zijn er in Nederland?

MU: Ja dat weet niemand.
HK: Daar krijg je geen Ajax-stadion, laat staan een arena mee vol toch?

MU: Nou, ik denk dat er heel veel zijn in Nederland maar mensen die het voor zichzelf erkennen, dat dat er veel minder zijn.
HK: Okay, maar; dat zijn er dus niet zo veel. Je moet al beginnen met het voor jezelf te erkennen voordat je überhaupt kunt uitgroeien tot een voorbeeld voor anderen. Dus je keus om er een aantal te vinden dat lijkt me toch best ingewikkeld maar ik zou daar toch werk van maken als ik in jullie clubje zat. Maar nogmaals ik heb makkelijk praten.

MU: Ja maar hoe bedoel je werk van maken? Er zijn mensen actief op internet en er is altijd wel iemand te vinden die op tv durft of zo maar er is bijna geen nieuwsitem te vinden die iemand aan het woord wil laten met een andere mening. Dat is het probleem van de laatste tien jaar.
HK: Je kan het ook omdraaien. Als iemand uit een groep een maatschappelijke functie heeft waardoor die uit hoofde van die maatschappelijke functie het woord kan nemen.

MU: Maar dan is die maatschappelijke functie meteen verleden tijd vrees ik.
HK: Nee, dat was met Brongersma ook niet.

MU: Maar als je tegenwoordig zou zeggen van ik ben pedo en ik zit in de Eerste Kamer; bij de volgende verkiezingen sta je op een onverkiesbare plek.
HK: Dat is; ja dat is lastig. Ik bedoel het zou bij mij denk ik niet meetellen. Je dient iemand te beoordelen op het werk wat die doet en niet op z'n seksuele geaardheid. Als een pedoseksueel een kind dwingt tot iets wat dat kind niet wil dan is die pedoseksueel heel verkeerd bezig wat mij betreft. Maar zoals ik niet beoordeeld wil worden op mijn homoseksualiteit wil ik een ander niet beoordelen op z'n pedoseksuele gevoelens. Het gaat er mij om wat je doet en of je strafbare dingen doet en of je dingen doet die niet kunnen. Strafbaar is ook nog een rekbaar begrip want misschien hebben we met z'n allen wel dingen strafbaar gesteld waar we nog eens heel goed naar moeten kijken. Dus dat ligt wat genuanceerder.

JM: In de praktijk komt het voor dat mensen die in het nieuws komen vanwege een rechtszaak vanwege een pedofiele relatie; dan worden ze geschorst van de opleiding die ze volgen bijvoorbeeld; ze krijgen problemen met hun werk; ze kunnen ontslagen worden.

MU: Maar dat zijn dan nog mensen die de wet hebben overtreden. Maar als je niet de wet hebt overtreden dan kom je vaak ook in problemen.
HK: Ja als je de wet hebt overtreden dan heb je de wet overtreden. En als je vindt dat die wet niet goed is moeten we dus met z'n allen iets gaan doen om die wet te veranderen. Maar iemand die van zichzelf zegt ik heb pedoseksuele gevoelens; dat kan ik niemand kwalijk nemen. Dat wil ik ook niemand kwalijk nemen, want dat zit in je. Dat is een deel van je, dat zal dan wel.

MU: Nu een vraag over de Gay Krant. De Gay Krant heeft het onderwerp pedofilie eigenlijk jarenlang gemeden en de laatste tijd wordt er weer een beetje aandacht besteed aan bijvoorbeeld Michael Jackson en Boudewijn Büch. Terwijl ja, Michael Jackson valt die op mannen? Hij wordt verdacht dat die op jongens valt. Maar is dat niet een beetje een verkapte manier om er toch aandacht aan te besteden zonder het beestje bij z'n naam te noemen?
HK: Ik ben geen hokjesman. Het interesseert mij niet of Michael Jackson zichzelf homoseksueel, pedoseksueel of a-seksueel noemt. Bij Michael Jackson weet ik al helemaal niet hoe die zichzelf noemt. Dat is een heel merkwaardig type, laten we dat wel even vaststellen.

MU: Hij lijkt wel seksloos.
HK: Als die echt seksloos is dan had hij nou geen problemen dus dat is niet waar.

MU: Nee maar, alsof die geslachtsloos wil zijn.
HK: Ja dat wil die waarschijnlijk wel zijn. Dat is hij natuurlijk niet; dat is helder. Hij staat vandaag zelfs groot op onze website want hij gaat aanstaande maandag in persoon op zijn rechtszitting verschijnen, dat had niemand verwacht. Is op zich wel boeiend natuurlijk. Dan vind ik het feit dat iemand die zo in het verdachtenhoekje zit en die besluit om zichzelf niet te verstoppen en gewoon te komen, nieuws. Niet dat het nou gaat om een pedoseksueel dat interesseert me allemaal niet.

MU: De Vereniging Martijn die heeft vier richtlijnen opgesteld waarvan we vinden dat pedorelaties aan moeten voldoen. De vraag is wat u van deze richtlijnen vindt. Ik zal ze één voor één opnoemen. "Instemming van zowel het kind als de volwassene."
HK: Dat is een voorwaarde. Je had de woorden kind en volwassene weg kunnen laten wat mij betreft. Twee mensen die seks met elkaar hebben moeten daar allebei mee instemmen. Ik denk niet in termen van kind, vrouw, man, oud, jong. Voorwaarde bij het hebben van seks is dat beiden ermee instemmen.

MU: "Openheid naar de ouders van het kind." Over deze richtlijn is overigens wel discussie over geweest binnen Martijn.
HK: De eerste is voor mij meteen duidelijk. Daar ben ik klip en klaar in. En dan mag je van mij het woord kind nadrukkelijk weglaten want dat geldt voor iedereen. Die tweede, openheid naar de ouders. Dat vind ik nou weer zo'n moeilijke want dan denk ik waarom geldt dat op een bepaalde leeftijd wel en vanaf welke leeftijd geldt dat dan niet meer? Wanneer wel en wanneer niet. Ik bedoel, openheid naar mensen toe is altijd fijn is altijd beter. Hoe meer openheid hoe liever. Maar is het een voorwaarde, moet het per se?

JM: Zelf vind ik dat als je dan praat over wat oudere kinderen, die hebben ook recht op privacy. Dat als die eenmaal naar de middelbare school gaan, dan vertellen ze niet alles meer aan hun ouders wat ze vroeger wel deden. Hun eerste zoen, hun eerste vrijpartijtje; dat gaan ze niet allemaal aan hun ouders vertellen.
HK: Nee, dus op het moment dat je zegt ik eis die openheid naar de ouders toe, dan plaats je jezelf al in een slechtere positie. Dan zeg je van wat ik doe dat deugt eigenlijk niet want dat moet ik eerst met die ouders besproken hebben. Dat weet ik niet.

JM: Heel kort ertussen even. Kent u het boek "Micha's koorts" van Gerard van Emmerik?
HK: Nee.

JM: Daar is het zo dat een jongen krijgt een relatie met een oudere man. En zijn moeder komt erachter. Reageert eerst heel paniekerig en gaat naar de politie maar slaat dan op een gegeven moment om. Het speelt overigens in de jaren zeventig. En vindt het dan goed en ze zegt dan; o je moet je vriend eens een keer uitnodigen voor het eten. En dat gebeurt maar dan op een gegeven moment, na afloop van het etentje zegt die jongen van "'t is kapot, alles is kapot" want doordat het in de openheid is gekomen; daardoor is hun relatie kapot gegaan.
HK: In elke relatie geldt dat je een relatie hebt met degene met wie je een relatie hebt. Ik zou niet alle hetero's de kost willen geven zeg, die er ineens een merkwaardige schoonfamilie bij krijgen. Wat moet je ermee? Als het een relatie is op basis van complete vrijwilligheid, van wederzijds goedvinden, dan heeft een ander daar in mijn ogen niet noodzakelijkerwijs iets mee te maken. Als dat zo uitkomt en je kan er open over zijn dan is er ook geen reden; alles wat je verzwijgt kan ook tegen je werken; hoewel sommige dingen moet je juist verzwijgen. Ik vind dit een hele moeilijke. Punt twee dat is voor mij niet helder.

MU: "Vrijheid voor het kind om zich terug te trekken uit de relatie op elk willekeurig moment."
HK: Ja natuurlijk.

MU: "Harmonie met de ontwikkeling van het kind."
HK: Ja ik weet niet wat harmonie met de ontwikkeling van een kind is.

MU: Nou dat je geen dingen doet die niet passen, bijvoorbeeld je gaat geen heel jong kind penetreren.
HK: Nee tuurlijk niet. Maar dan kom je toch weer op regel één. Dat gebeurt dan toch niet vrijwillig. Dat is zo helder als maar zijn kan. Ik vind die regels wel erg gekunsteld.

MU: Dan gaan we naar een ander onderwerp. Ziet u een verband tussen de eenwording van Europa, de individualisering en de Big Brother-maatschappij?
HK: Ik ben doodsbang voor die eenwording van Europa. Dat is in mijn ogen voor helemaal niemand goed. Waarom noemen we onszelf nog Nederlander als we geen Nederlander meer willen zijn? Laten we dan maar gewoon Europeaan worden. Dan moeten we ook onze koningin en de Tweede Kamer afschaffen. Dan gaan we gewoon allemaal stemmen in Brussel en zo, allemaal goed. Daar ben ik geen voorstander van. Ik ben juist blij dat ik Nederlander ben en dat in Nederland bepaalde dingen nog net iets anders kunnen dan in de rest van de wereld. We hadden die gulden al niet moeten inleveren. Ik ben helemaal geen fan van Europa. Absoluut niet. En wat waren de twee andere onderdelen?

MU: Dat mensen mekaar steeds meer gaan controleren omdat alles steeds groter wordt en...
HK: Daar geloof ik niet in. Naarmate iets steeds groter wordt kan je ook veel makkelijker onderduiken.

MU: Maar men kent mekaar niet meer en daarvoor eist men steeds meer...
HK: In een klein wijkje of in een klein dorpje heb je meer Big Brother dan in een groot Europa. Ik zie het verband tussen het een en het ander niet. Maar Europa is een specifieke angst voor mij.

MU: U was vroeger voorlichter van de VVD-Tweede-Kamerfractie. Laatst las ik dat u vindt dat er geen echte liberale partij is in Nederland. Wat scheelt er volgens u aan de VVD?
HK: *Lacht*. Nou er scheelt niks aan de VVD. Maar ik ben liberaal in hart en nieren. En ik vind dat te veel mensen lid zijn van de VVD uit kapitalistische, uit hele andere overwegingen dan die ook maar iets met het liberalisme te maken hebben. Mijn grote probleem is dat heel veel mensen die op de VVD stemmen geen benul hebben van wat liberalisme inhoudt. Het is een hele boeiende stroming. Het is heel interessant. Het is helaas voor weinig mensen weggelegd want dat vereist ook een heleboel zelfdiscipline. Je laat niet alles aan de overheid over maar je denkt zelf ergens over na. Er zijn maar verdomd weinig mensen die het vermogen hebben om zelf ergens over na te denken en zelf tot een oordeel te komen. Dus het liberalisme is voor weinigen weggelegd helaas. Ik heb weleens gezegd en zeg dat nog steeds, wat zou het fijn zijn als je wel een liberale partij in Nederland had want dan zou ik daar ogenblikkelijk lid van worden.

MU: Laatst las ik in een Gay Krant de vraag of louter bezit van kinderporno (dus niet mensen die het produceren of erin handelen) wel bestraft moet worden? Wat denkt u?
HK: Ja daar zit ik ook erg mee. Ik vind dat kinderen niet misbruikt mogen worden voor het maken van kinderporno.

MU: U vindt gewoon dat ze altijd beschermd moeten worden om kinderporno te maken, tot achttien jaar?
HK: Nee, ik zeg exact wat ik zeg. Niet andere woorden in m'n mond leggen dan ik zeg. Ik vind dat kinderen nooit misbruikt mogen worden. Punt. Ik weet niet of het maken van elke opname misbruik van kinderen is. Goed, dus, waar hebben we het over als we het hebben over kinderporno?

MU: In de huidige tijd; vindt u het goed dat het in de huidige tijd strafbaar is, gezien dat men er zo moeilijk over doet en...
HK: Laat me nou een antwoord geven zoals ik het zelf wil geven. Je mag het ook zelf zeggen. Dan zeg ik of ik het ermee eens ben maar ik probeer heel genuanceerd te zeggen wat ik denk. Kinderporno is voor mij een veel te breed begrip. Ik weet niet wat kinderporno is. Er kunnen best opnames zijn van kinderen waar absoluut geen dwang bij gebruikt is en die een ander toch zou afschilderen als kinderporno. Hoeveel ouders filmen hun kinderen niet als ze in bad gaan en weet ik veel wat? Nou de een vindt dat hele lieve schattige opnamen en de ander zal dat kinderporno noemen. Als er opnamen van kinderen gemaakt worden zonder enige dwang is dat voor mij geen enkel punt. Ik heb ook wel eens zitten denken; stel dat het mogelijk zou zijn, daar zijn we toch tegenwoordig heel ver in, om virtuele kinderporno te maken waar dus geen kind aan te pas komt.

MU: Dat gebeurt trouwens al steeds meer.
HK: Dat gebeurt al steeds meer hè. En die technieken die worden steeds verder verfijnd. Dat is bij mijn weten ook verboden.

MU: Nee.
HK: Is dat niet verboden?

MU: Nou ze hebben virtuele kinderporno strafbaar gesteld en zo is het in de krant gekomen maar dat houdt dus in dat je geen beelden mag manipuleren. Je mag bijvoorbeeld niet het hoofd van Jantje Smit [toen hij kennelijk de leeftijd van achttien jaar nog niet had bereikt/MU] uit een foto knippen en dat in een echte pornofoto plakken. Maar getekend is het niet strafbaar.
HK: Dat vind ik eigenlijk geweldig want dan misbruik je geen kind en mensen met bepaalde behoefte hebben daar misschien toch veel plezier bij. En dan denk ik van hiep hoi. Niemand die er schade van heeft, en mensen die er plezier van hebben.

MU: Tegenstanders zeggen dan dat lokt uit dat ze het in het echt gaan doen.
HK: Als iemand dat echt vindt dan moet je ook elke detective en oorlogsfilm op televisie verbieden want dat lokt dan net zo goed uit. Dat vind ik niet. Dat is bij mijn weten niet aangetoond dat dat zo is.

MU: Een vraag die ik namens Frans Gieles stel: wat vindt u van de eisen van zes of acht jaar met TBS met dwangverpleging voor plaatwerk (bezit van kinderporno) en soms ook ontucht?
HK: Bij elke uitspraak die ik lees heb ik zo vaak iets van ik snap er niks van. Maar ik durf pas een oordeel te hebben over een uitspraak als ik bij het proces aanwezig geweest ben. Als ik alles gehoord en gezien heb dan durf ik er een uitspraak over te doen. En van drie regels in de krant of de uitslag in een ANP-berichtje, daar kan ik niks mee. De hele kwestie van S. heb ik van a tot z gevolgd.

MU: Kende u Fons S. al voor die zaak?
HK: Nee ik ken hem helemaal niet. Daar vind ik het dan al heel moeilijk om daar een oordeel over te hebben; laat staan over een zaak die ik helemaal niet ken. Ik denk dat ik daar te genuanceerd voor ben om daar iets makkelijks over te zeggen. Daar valt niks makkelijks over te zeggen.

MU: Heeft u zelf politieke ambities?
HK: Nee absoluut niet. Ik heb te lang in de politiek gewerkt en ik weet hoe je als kamerlid maar zo'n klein beetje bandbreedte hebt om iets te doen. Want je krijgt je onderwerp op je bordje en daar moet je je mee bezig houden. En als je ook maar iets zegt wat daarbuiten valt dan heb je ruzie met je fractiegenoten en dan word je bij je fractiegenoten op het matje geroepen. Ik moet er niet aan denken.

MU: Zelf een partij oprichten die niet zo in een keurslijf zit.
HK: Nee, ik ben heel gelukkig met m'n werk.

MU: U eerde Fortuyn na diens dood.
HK: Het was een markante man. Ik ben nu ook weer gevraagd in het programma "De grootste Nederlander" om mijn mening over Pim Fortuyn te geven. Pim Fortuyn was een opmerkelijke man. Pim Fortuyn had misschien wel onze eerste openlijke homoseksuele Minister President kunnen zijn. Dat op zich is heel bijzonder. Er waren heel wat ideeën van Pim Fortuyn waar ik het niet mee eens was maar ik kon wel erg met die man lachen. We kenden mekaar heel goed. Hij belde me ook heel vaak op. Als er een nieuwe Gay Krant in de bus was gevallen dan hing die aan de lijn en dan zei die: hé Krol met je kutkrantje wat heb ik nu weer van je gelezen? Ik moet erg om die man lachen. Ik vond het een hele olijke gekke man. Hij had ook een aantal ideeën waarvan ik dacht, jongen daar zit je helemaal fout maar ja ik kende hem goed dus toen die dood was; valt er toch iemand uit je kennissenkring weg. Maar nee, eerde.

MU: Heeft hij u nog gevraagd om op z'n lijst te komen?
HK: Ja, hij heeft iedereen in z'n omgeving gevraagd.

MU: De Minister van Seksualiteit?
HK: Nee dat heeft hij niet gevraagd. Iedereen die die kende heeft hij...

MU: Maar bijna iedereen zei nee?
HK: Dat weet ik niet. Er waren er heel veel die ja hebben gezegd. Maar ik zou het niet eens kunnen. Ik heb hier een krant te runnen. Dat wil ik heel graag blijven doen. Stel dat ik hier weg zou gaan dan hebben we een probleem hoor. Dat moet ik niet hebben.

MU: De APA (American Psychological Association) heeft in 2004 op hun jaarlijkse bijeenkomst het volgende bekend gemaakt over pedofiel contact via internet. De meeste daders hebben de slachtoffers niet verleid. De slachtoffers waren voornamelijk dertien- tot en met vijftienjarigen. Ze hadden meestal meer dan één keer seksueel contact met de volwassenen. De helft van de slachtoffers waren verliefd of zeer close met de daders. De conclusie van de APA luidt dan dat men kinderen moet waarschuwen tegen aardige mannen en niet tegen monsters. Een terechte conclusie?
HK: Nou ik kan me een voorbeeld uit m'n eigen ervaring meedelen. Ik heb ooit op het internet met iemand een chat zitten doen. En dat was een hele leuke chat, dat was heel aardig. Het ging heen en weer, ging heel erg leuk. En ik hoop dat ik als in de voorgaande vragen heb duidelijk gemaakt: ik ga niet over leeftijden, dat interesseert me niet. Dus dat vraag ik ook niet.

MU: Als u chat zit u dan onder een schuilnaam?
HK: Soms wel, soms niet.

MU: Want ik kan me voorstellen dat als je beroemd bent dat dat niet zo leuk is.
HK: Nee precies, dat is heel lastig. Dat is een nadeel van het bekend zijn.

MU: Je hoeft maar één seksuele fantasie; alles wat je zegt kan tegen je gebruikt worden.
HK: Nou precies, daarom gebruikte ik vroeger zowel mijn eigen naam als soms een schuilnaam. Dat doe ik de laatste tijd helemaal niet meer maar een tijd geleden vond ik dat nog wel eens grappig. En soms onder m'n eigen naam en soms onder een andere naam maar ik zal die andere naam niet onthullen want dan kan ik hem niet meer gebruiken. Dus ik zat te chatten met iemand die heel aardig was en ik hou er absoluut niet van om als eerste vraag te stellen van hoe oud ben je en hoe lang is je pik. Dan hoeft voor mij de hele verdere discussie al niet meer. Maar goed dat moet iedereen zelf weten wat die wel doet. Ik zat heel leuk met iemand te chatten en hij kwam uit de buurt. En op een gegeven moment hadden we zoiets van zullen we een kop koffie gaan drinken of even iets afspreken; een colaatje gaan drinken. Nou dat was goed. En ik ging daarnaartoe en ik kwam daar aan en toen bleek die een kind van een jaar of twaalf. Nou, daar kan ik niks mee hoor. Echt niet.

MU: Nou een colaatje drinken kan.
HK: Ik heb inderdaad een colaatje met die jongen gedronken en hem weer thuis gebracht en gezegd dat die toch geen domme dingen moest doen. Dus ik weet uit ervaring dat dat zomaar kan gebeuren. Maar mij doet dat niks.

MU: Maar heeft u dan zoiets dat er een soort vaderfiguur in u opkomt en ik ga toch waarschuwen.
HK: Nou waarschuwen; hij moet helemaal zelf weten wat die doet. Maar ik vond dat die wel heel makkelijk zelf met het voorstel kwam van ik vind het wel leuk om je te ontmoeten en zullen we ergens afspreken. Toen dacht ik van nou als die dat met mij doet dan doet die dat met heel veel meer mensen en er zijn toch hele aardige pedoseksuele mensen maar er zijn toch ook klootzakken onder. Ik bedoel als ik voor mijn eigen doelgroep spreek; er zijn hele aardige homoseksuelen maar er zitten ook klootzakken onder. Ik waarschuw niemand voor pedoseksuelen, ik waarschuw niemand voor homoseksuelen, ik waarschuw niemand voor vrouwen maar ik waarschuw mensen wel voor klootzakken. Dat we dat onderscheid even maken.

MU: Een vraag namens een Martijn-lid: vorig jaar is het rapport "Seks in de Groei" van de Rutgers Nisso Groep verschenen. De opstellers, dr. J. Rademakers en drs. H. de Graaf, pleiten daarin voor onderzoek naar seksueel gedrag van 4- tot 18-jarigen. Aan de orde zou moeten komen wat de kinderen zelf vinden van hun seksuele ontwikkeling en welke betekenis zij hechten aan seksualiteit. Dit onder andere omdat hulpverleners, onderwijzers en de Kinderbescherming te weinig weten van de normale seksuele ontwikkeling van kinderen. Vindt u net als deze onderzoekers dat meer onderzoek gewenst is naar de seksualiteitsbeleving van kinderen?
HK: Ik vind dat er überhaupt naar de seksuele belevenis meer onderzoek moet worden gedaan. Niet alleen voor die doelgroep, niet alleen voor die leeftijdsgroep maar in z'n algemeenheid: ja.

JM: En niet alleen met als uitgangspunt misbruik?
HK: Nee, ik vind het zo evident dat ieder mens tegen misbruik hoort te zijn dat je dat niet eens nader hoeft te onderzoeken want het is geen discussiepunt. Maar de behoefte aan seksualiteit bij iedereen; bij mannen, vrouwen, jongens, meisjes, oudere, jongere, fijn, hoe meer we er over weten hoe beter het is.

MU: De laatste vraag. Bent u bang dat u veel kritiek krijgt dat u aan dit interview hebt meegewerkt?
HK: Als jullie netjes opschrijven wat ik gezegd heb en de nuances erin laten staan, dan ben ik nergens bang voor. Ik vertel niks wat ik niet zou willen vertellen.

MU: Maar wat u nu vertelt, heeft u dat al wel eens eerder verteld?
HK: Nee, dat heeft nooit iemand aan me gevraagd. Maar ik ben in het algemeen een erg open boek. Als mensen dingen aan me vragen dan wil ik er best op antwoorden.

MU: Ik zou me kunnen voorstellen dat sommigen binnen de homobeweging denken van wat heeft die nou weer gedaan.
HK: Die mensen die dat zeggen zijn kortzichtig. Als het Friesch Dagblad mij vraagt of ik een interview met ze wil hebben dan wil dat toch niet zeggen dat ik dan Fries wil worden. Als jullie mij vragen of ik met jullie wil praten dan ben ik toch vanaf dit moment geen pedoseksueel of zo. Dat ben ik gewoon niet. Ik bedoel jullie vragen of ik met jullie wil praten; nou dat wil ik. En ik zou nog veel meer willen. Ik zou veel meer van jullie willen weten. Dat vind ik veel interessanter. Daar moet ik nog eens een afspraak over maken.

bron: 'Openhartig interview met de Gay Krant-liberaal in hart en nieren: Henk Krol' door Marthijn Uittenbogaard & Jeroen Maaskant; OK Magazine, nummer 90; november 2004